تعیین عوامل مؤثر بر پیش آگهی جراحی در بیماران با خونریزی های داخل مغزی خود بخودی

مقدمه: خونریزی داخل مغزی خود بخودی یک بیماری شایع است. بیماران کومایی با خونریزی های داخل مغزی به دلیل مورتالیته بالا یک گروه ویژه از این بیماران می باشند و اندیکاسیون های جراحی در این گروه نامشخص تر است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل مؤثر در نتایج جراحی خونریزی های داخل مغزی در این گروه از بیماران است. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی و گذشته نگر 50 بیمار طی سال های 1387 تا 1392که خونریزی خود بخودی داخل مغزی داشتند و معیار کومای گلاسگوی آنها کمتر یا مساوی 8 بود و در بیمارستان امام خمینی ارومیه تحت عمل جراحی قرار گرفتند، مورد بررسی قرار گرفتند. پیش آگهی بیماران با معیار پیش آگهی گلاسگو در زمان ترخیص از بیمارستان ارزیابی شد. بیماران بر اساس سطح هوشیاری قبل از عمل جراحی، سن، جنس، هیپرتانسیون، اندازه و حجم هماتوم و گسترش هماتوم به داخل سیستم بطنی ارزیابی شدند. نتایج: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 4/11±49 سال بود. معیار گلاسگو در 16 نفر کمتر از 5 و در 34 نفر بین 5 تا 8 بود. حجم هماتوم در 4 بیمار کوچک، در 18 بیمار متوسط و در 28 بیمار بزرگ بود. در 28 بیمار هماتوم به سیستم بطنی راه نیافته بود. میزان مرگ در افراد مورد مطالعه 52% بود. سطح هوشیاری بیمار قبل از عمل جراحی، حجم هماتوم و گسترش هماتوم به فضای داخل بطنی بر پیش آگهی مؤثر بودند. سن، جنس و پرفشاری خون ارتباطی با پیش آگهی بیماران ندارد. نتیجه گیری: در بیماران کومایی با خونریزی خود بخودی داخل مغزی، هرچه سطح هوشیاری قبل از عمل جراحی بهتر باشد، حجم هماتوم کمتر باشد و هماتوم به فضای داخل بطنی گسترش نداشته باشد، پیش آگهی جراحی بهتر است.